بیماری پارکینسون کتاب No Further a Mystery

بیماری پارکینسون کتاب No Further a Mystery

Blog Article

  پارکینسون در نهایت باعث سفتی و مشکل راه رفتن ، ناتوانی در نگه داشتن بدن ، از دست دادن کنترل ماهیچه ها ، توهم و زوال عقل می شود.

مطالعات نشان می دهد افراد مبتلا به فلج لرزانی که ورزش می کنند ، در مقایسه با افرادی که ورزش نمی کنند ، در دارز مدت ، زندگی خود را با شرایط بهتری سپری می کنند.

۳. آگونیست‌های دوپامین: این گروه داروهایی هستند که عمل دوپامین در مغز را تقلید می‌کنند. برخی نمونه‌ها در این زمینه عبارت‌اند از: پرامیپکسول و روتیگوتین و روپینیرول.

برخی افراد اذعان کرده اند که با فعال بودن ، قدرت انعطاف پذیری و تعادل خود را به دست آورده اند.

احتمالاً به دلیل ترکیبی از حساسیت های فردی و عوامل محیطی است. بیشتر موارد بیماری پارکینسون بدون ارتباط ژنتیکی رخ می دهد. (مطالعه بیشتر: نقش ژنتیک در پارکینسون)

  اگر علائم پارکینسون را تجربه می کنید یا اگر مبتلا به این بیماری تشخیص داده شده اید و به دنبال راه های جدیدی برای مدیریت این بیماری هستید ، با پزشک خود مشورت کنید.

۱. عوارض جانبی داروها: برخی از داروهای خاص که برای درمان مشکلات روانی نظیر روان‌پریشی یا افسردگی مصرف می‌شوند، ممکن است موجب بُروز علائمی نظیر علائم بیماری پارکینسون شوند.

  اما مهم است بدانید که داشتن این جهش های ژنی به این معنی نیست که شما قطعاً به این بیماری مبتلا خواهید شد.

در نهایت این سلول‌ها میزان دوپامین را در بدن تنظیم می کنند تا علائم بیماری را کاهش دهند. اما توجه داشته باشید که این بیماری پارکینسون در تنها یک روش بهبود برای بیماری پارکینسون است و درمان قطعی آن نخواهد بود.

درمان‌هایی که باعث ترمیم نورون‌های آسیب دیده می‌شوند.

درمان مناسب  پیش آگهی  را بهبود می بخشد و طول عمر را افزایش می دهد.

به طور خلاصهمی توان گفت عوامل بسیار زیادی وجود دارند که بر روی طول عمر این بیماران تاثیر می گذارد که می توان از میان آن ها به موارد ذیل اشاره نمود:

گاهی اوقات داروهای مورد استفاده برای انواع دیگر زوال عقل می توانند مفید باشند.

مرحله ۵ پیشرفته ترین مرحله بیماری پارکینسون است (به اصطلاح به آن پارکینسون پیشرفته می گویند). سفتی پیشرفته در پاها همچنین می تواند باعث یخ زدن در هنگام ایستادن شود و ایستادن یا راه رفتن را غیرممکن کند.